Vrijdag 10 mei 2013

Op vrijdag staan we vroeg op en streven we naar een vertrektijd rond 9 uur. Dat lukt, om 9 uur varen we weg bij ons gastadres in Workum en na wat bruggen gaan wij op Bolsward af. De vaarroute is goed te doen, met een paar bruggetjes onderweg. De eerste brug is wat laag en we krijgen ook weinig sjoege als we een tijdje voor de brug motoren, wachtend op bediening. Toch maar proberen eronderdoor te gaan dan? We verwijderen de mik en jawel, het lukt, hoera!

Nu wordt het tijd om de mast te zetten en te zeilen. Met dubbelrif en ZW-5 in de rug tetteren we met zo’n 14 km per uur (als de gegevens van onze mobiele app kloppen) op Parrega af. Dit is een van de weinige bruggen waar we op bediening moeten wachten, want we kunnen er echt niet onderdoor. De brugwachter bij Parrega is ons ter wille: we maken een mooie opschieter, strijken het grootzeil en motoren zo keurig in de brug door. 

We varen samen met de andere Valk uit ons gezelschap. En tja, dat roept natuurlijk de wedstrijdgeest in ons naar boven: wie is sneller? We doen steeds experimenten met het hijsen en strijken. Even hijsen levert een flinke versnelling op, maar je moet voor elke brug ook weer je grootzeil naar beneden halen en dat kost ook tijd. Wij besluiten een paar keer alleen de fok te zetten.

Dat scheelt wel een hoop gedoe, maar ook snelheid, zodat de andere boot eerder Bolsward binnenvaart dan wij. In elk geval zijn we om 10.20 uur in deze mooie stad, waar we een krabbeltje halen voor onze stempelkaart bij de Blauwpoortsbrug.

Stad no 5: Bolsward

Hierna staat Harlingen op het lijstje. De vaarweg loopt in westelijke en noordelijke richting, dus we verwachten dat opkruisen onvermijdelijk zal zijn. Maar met deze wind gaat dat prima, dus we motoren nauwelijks, alleen als we bij bruggen de wind recht tegen hebben.
 

We passeren het schattige dorpje Witmarsum en om 13.30 uur varen we Harlingen binnen. Voorbij het station leggen we even aan voor een welverdiende lunchpauze. Ook halen we een handtekening bij een mevrouw die vlakbij het station woont. Ze biedt ons koffie aan, maar we moeten verder en slaan het aanbod dus af.

 

Lunchpauze in Harlingen

We varen Harlingen uit en komen bij de Industriebrug. Die is 0,8m, te laag voor ons dus. We bellen de brugwachten op zijn 06-nummer en na tien minuten komt hij aanfietsen en zet de brug voor ons open. Nu komt er een spannend stukje, want we moeten nog 1 brug onderdoor en komen dan op het Van Harinxmakanaal uit. We hangen alvast een motorkegel op, zodat de boten snappen dat wij niet alleen op de zeilen varen, maar ook de motor erbij hebben. Maar met deze wind heb je weinig aan deze motor: de zeilen bepalen wat de boot doet.


 

De Industriebrug in Harlingen is alleen bediend op afroep

We komen op de Kiesterzijlbrug af. Het licht gaat ver voor ons op groen voor een platbodem. Wij varen rustig door, denkend dat we onze mast zullen moeten strijken, omdat we niet met deze bediening mee kunnen. Maar het blijft groen. Tot vlak voor de brug, dan gaat het licht ineens op rood. We maken een opschieter, strijken de zeilen en zetten de motor aan. En net dan zet de brugwachter het licht weer op groen. Grappenmaker. We hijsen snel het zeil weer en tetteren door de brug.

We naderen Franeker en vragen ons af of we voor de Stationsbrug linksaf kunnen de stad in. Op de kaart staat geen brug-symbooltje, maar in Hindeloopen leek het ook alsof we niet rechtsaf konden. Maar Franeker is onverbiddelijk: we moeten om het centrum heen varen en weer terug. Na deze minder leuke omweg komen we om 15.15 uur Franeker binnen.

We tanken even en kijken naar onze vaarroute. Omdat Ried nog maar een klein stukje varen is, besluiten we ergens lekker warme chocomel te gaan nuttigen. En een stukje gebak kan er ook nog wel bij, mjam! De café-eigenaar heeft een mooie stempel van het Wapen der stad Franeker voor onze stempelkaart.

Hierna maken we een kleine stadswandeling door het centrum voordat we weer verder gaan. 

De Martinikerk in Franeker

Het Eise Eisingaplanetarium

Onze route gaat noordwaarts: sinds dit voorjaar is de echte noordelijke Elfstedenroute open voor vaarverkeer. We vervolgen dus niet onze weg naar Leeuwarden via het Van Harinxmakanaal, maar gaan via de kleine slootjes direct naar Dokkum. 

Ried is voor vandaag onze eindbestemming, een dorpje met zo’n 400 inwoners, twee B&B’s en een cowboyrestaurant. Daar gaan we dus eten vanavond. Om 18 uur varen we het kleine jachthaventje van Ried binnen (net na de brug) en zoeken we onze B&B op.