Met de reünistenvereniging van De Blauwe Schuit, een studentenzeilvereniging uit Leiden, vatten wij in het najaar van 2012 het plan op om de Elfstedentocht te zeilen. De harde gegevens zijn: een totale route van zo'n 200 km en met zo'n 95 vaste bruggen. Bovendien zijn er veel sloten, zodat waarschijnlijk niet de hele route bezeilbaar is.
Omdat wij geen studenten meer zijn, is een echte non-stop bikkeltocht niet voor ons weggelegd, maar met een beetje doorhalen in vier dagen moet wel lukken. Zoveel mogelijk zeilend natuurlijk, met voor de zekerheid (en voor het Van Harinxmakanaal) wel een buitenboordmotortje. We besluiten dat het halen van de route boven alles gaat, en dus heeft motoren bij weinig wind (hoe saai ook) toch wel de voorkeur boven dobberen en de steden niet halen.
Wij bestuderen de route en kopen een nieuwe waterkaart. Wat blijkt: Stavoren heeft een leuk slootje binnen de dijk en de noordelijke vaarroute is nu open voor vaarverkeer: twee dammetjes zijn vervangen door sluisjes en het vaarwater is uitgebaggerd. Bruggetjes zijn bovendien verhoogd, gemiddeld zijn die 2 meter hoog. Als we verder naar alle bruggetjes kijken, blijkt dat je echt een boot met strijkbare mast moet hebben, liefst niet hoger dan 1.20 meter. Wij komen dus uit bij onze oude liefde: de Valk.
Bestuurslid Daniëlle tipt ons over de Hoora-valken in Heeg, met gasveer in de mast. Deze masten kun je in je eentje zetten, ook als je een klein meisje bent. Dat spreekt ons wel aan en we besluiten hier onze Valken te huren. Twee van onze boten nemen een dektent mee, zij willen kamperen onderweg.
Onze boot gaat voor de yuppenoptie: wij slapen onderweg in Bed & Breakfasts. De B&B-aanpak heeft als voordeel dat we lekker luxe slapen in een warm bed. Het nadeel is natuurlijk dat je minder flexibel bent. Bij goed weer kun je niet langer doorvaren, bij slecht weer moet je een stuk motoren om je bestemming alsnog te halen. Maar we wagen het erop.
In de kerstvakantie van 2012 inspecteren wij de te varen route op verschillende punten. De noordelijke route tussen Franeker en Dokkum ziet er prima uit, de sluisjes werken. Er wordt nog gewerkt aan de beschoeiing, maar dat zal rond Hemelvaart wel klaar zijn, denken wij zo.
Met Pasen vragen wij nog na hoe het zit met de route tussen Hindeloopen en Workum. Je kunt binnendoor, maar de kaart geeft een diepte van 6 dm, terwijl een Valk ongeveer 8.5 dm steekt. “Niet doen”, zegt de verhuurder, “er zitten drempels in. Ga maar gewoon buitenom via het IJsselmeer, dat kan tot en met windkracht 3 best met een Valk.” Tevreden gesteld gaan we op pad, al vragen we ons wel af of we wel via het IJsselmeer moeten gaan als het ZW4 of 5 is.
Een paar dagen van te voren voorspelt de weerman inderdaad ZW4-5. Omdat wij het IJsselmeer met een open bootje toch niet zo zien zitten, bel ik Oebe op, de organisator van de Bikkeltocht. Zij varen elk jaar de route non-stop, in november. Hij verzekert me dat de binnendoorroute tussen Hindeloopen en Workum prima te doen is, en dat we vooral moeten opletten bij Stavoren. Daar is het ondiep, we moeten goed het midden houden. Na Stavoren staat er bovendien een telefoonkabel over de sloot en die staat niet op de kaart. Mast naar beneden laten dus. Kijkend op google maps zien we de kabel inderdaad lopen. Opnemen in de briefing dus.
Omdat wij geen studenten meer zijn, is een echte non-stop bikkeltocht niet voor ons weggelegd, maar met een beetje doorhalen in vier dagen moet wel lukken. Zoveel mogelijk zeilend natuurlijk, met voor de zekerheid (en voor het Van Harinxmakanaal) wel een buitenboordmotortje. We besluiten dat het halen van de route boven alles gaat, en dus heeft motoren bij weinig wind (hoe saai ook) toch wel de voorkeur boven dobberen en de steden niet halen.
Wij bestuderen de route en kopen een nieuwe waterkaart. Wat blijkt: Stavoren heeft een leuk slootje binnen de dijk en de noordelijke vaarroute is nu open voor vaarverkeer: twee dammetjes zijn vervangen door sluisjes en het vaarwater is uitgebaggerd. Bruggetjes zijn bovendien verhoogd, gemiddeld zijn die 2 meter hoog. Als we verder naar alle bruggetjes kijken, blijkt dat je echt een boot met strijkbare mast moet hebben, liefst niet hoger dan 1.20 meter. Wij komen dus uit bij onze oude liefde: de Valk.
Bestuurslid Daniëlle tipt ons over de Hoora-valken in Heeg, met gasveer in de mast. Deze masten kun je in je eentje zetten, ook als je een klein meisje bent. Dat spreekt ons wel aan en we besluiten hier onze Valken te huren. Twee van onze boten nemen een dektent mee, zij willen kamperen onderweg.
Onze boot gaat voor de yuppenoptie: wij slapen onderweg in Bed & Breakfasts. De B&B-aanpak heeft als voordeel dat we lekker luxe slapen in een warm bed. Het nadeel is natuurlijk dat je minder flexibel bent. Bij goed weer kun je niet langer doorvaren, bij slecht weer moet je een stuk motoren om je bestemming alsnog te halen. Maar we wagen het erop.
In de kerstvakantie van 2012 inspecteren wij de te varen route op verschillende punten. De noordelijke route tussen Franeker en Dokkum ziet er prima uit, de sluisjes werken. Er wordt nog gewerkt aan de beschoeiing, maar dat zal rond Hemelvaart wel klaar zijn, denken wij zo.
Met Pasen vragen wij nog na hoe het zit met de route tussen Hindeloopen en Workum. Je kunt binnendoor, maar de kaart geeft een diepte van 6 dm, terwijl een Valk ongeveer 8.5 dm steekt. “Niet doen”, zegt de verhuurder, “er zitten drempels in. Ga maar gewoon buitenom via het IJsselmeer, dat kan tot en met windkracht 3 best met een Valk.” Tevreden gesteld gaan we op pad, al vragen we ons wel af of we wel via het IJsselmeer moeten gaan als het ZW4 of 5 is.
De weersvoorspelling op woensdag 8 mei 2013 |
Een paar dagen van te voren voorspelt de weerman inderdaad ZW4-5. Omdat wij het IJsselmeer met een open bootje toch niet zo zien zitten, bel ik Oebe op, de organisator van de Bikkeltocht. Zij varen elk jaar de route non-stop, in november. Hij verzekert me dat de binnendoorroute tussen Hindeloopen en Workum prima te doen is, en dat we vooral moeten opletten bij Stavoren. Daar is het ondiep, we moeten goed het midden houden. Na Stavoren staat er bovendien een telefoonkabel over de sloot en die staat niet op de kaart. Mast naar beneden laten dus. Kijkend op google maps zien we de kabel inderdaad lopen. Opnemen in de briefing dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten